26 Aralık 2015 Cumartesi

Gidenlerin de kalanların da canı sağ olsun...

    İnsanlar keşke her zaman yanımızda kalabilse. Kimi kırıyor da gidiyor kimi de gündelik telaşlar yüzünden gidiyor. Fakat illa ki her gelen gidiyor...
    Şu dünya'da misafirken, yanımızda herkesin kalmasını neden bekleriz ki? Saçmalıktan başka nedir? Bugün iyi-kötü günümüzde her daim yanımızda olan insan yarın olmayabiliyor. Hayatımız boyunca kendimizden başkasına tam anlamıyla güvenmemeliyiz. Herkes gittiği zaman biz yine kendimize kalanız... Şöyle bir dönüp bakıyorum kaç insan hayatımın belli dönemlerinde her zaman yanımdaydı da şuan yok diye sayı azımsanamayacak kadar çok... Herkesle dargın olmasam bile zamanla koptuğum çok fazla insan var. Onlar da ilk tanıştığım da birilerinden kopup gelmemişler miydi zaten? Neden güvendim her zaman olacaklarına ki? 
     Kendi çıkarlarımız doğrultusunda yaşamalıyız. Başkalarını kırmadan, ezmeden, yok saymadan birazcık bencil yaşamalıyız. Öbür türlüsü çok zor. Çünkü asla verdiğin değerin karşılığını göremezsin olan yitip giden hayatına olur. Sen her şeyden karşındaki için ödün verirken bir gün gelir asla değmediğini anlarsın. Bazen de her şeyden ödün vermelisin bunu hak eden insanlar da var. Denge çok önemli işte. Her şeyin bir orta kararı var ve bunu ne yazık ki deneme yanılma yoluyla bulmak zorunda kalıyorsun.
    Umarım hayatınız boyunca yanınızda kalacak dostlarınız olur... 
     
    Yoksa kaçınılmaz sonunuz ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder