1 Ağustos 2016 Pazartesi

Bakış Açısının Bile Kurtaramadığı Durumlar Vardır

  Herkes kendince haklıdır her zaman. Bakış açısı öyle etkileyici bir şey ki, baktığınız yerden her zaman haklı olan kişi değişebilir. 
  Örneğin; bir insanın üzgün halleriyle herkes ilgilenmek zorunda değildir. Üzgün olmayan kişi kendini karşısındakiyle ilgilenmek zorunda hissetmez. Boş şeyleri kendine dert edinmeseymiş diyerek olaydan sıyrılmak ister. Gel gelelim ki arkadaşlar o iş öyle olmuyor. Bir insan üzgünse ve bu sizin arkadaşınızsa onun derdini dinlememek sizin ayıbınız oluyor. Size mecbursunuz demiyorum dikkatinizi çekerim, ayıp diyorum. Oradan üç beş çatlak sesin çıkıp bana ders vermeye çalışmasına gerek yok:) 
  Zamanla akıllandım. Artık insanları takmayı bıraktım. Benim en ufak şeyimde yanımda olup sonra ben yanındaydım banane diyerek tekrar üzüldüğümde aramayanları bir bir not ettim, canları sağ olsun... Artık bana verilen değere göre hareket etmeyi öğrenmeye başladım. Çok uygulayamasam da artık kim aradığı zaman koşmam gerek biliyorum. Şimdilerde bahanelere bile sığınmamaya başladım. Canım mı istemiyor direkt söylüyorum çünkü en güzeli! Ne demişler yalan söylemezseniz ne demiştim diye düşünmenize gerek kalmaz! Bazen de canımın istememesini kendilerine yaptığım şahsi bir şey sananlar olabiliyor ama ne yapayım oradaki ince çizgiyi ben henüz ayıramadım. İçinde bulunduğum ruh hali o kadar elverişli olmadı henüz. Zamanla kalbini kırmak istemediğim insanların da gönlünü alırım. 
İnanın bana her şeye ve kendiniz dahil herkese inancınızı + güveninizi kaybettiğiniz zaman yaşamak zorlaşıyor. Huzur hep sizden bir adım uzakta oluyor. Asla kafamdaki sesleri suaturamadığım doğru, sürekli bir defteri kapatıp başka defter açıyorum. Ben de böyleyim ne yapalım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder