Artık cümlelerin altına değil de cümlelere bakmanız gerektiğini görmeniz gerek. Tabi ki söylenen her şeyin altından farklı anlamlar çıkarabiliriz önemli olan çıkarımlarımızı kendimize saklamamız. Bir insanı bunu söylemedin ama bence böyle düşünüyorsun diye yargılamak komik oluyor. Karşınızdakine güvenmeyebilirsiniz, inanmayadabilirsiniz ama dediğim gibi önemli olan çıkarımlarınızı kendinize saklamanız.
Kimse kimsenin anladıklarından sorumlu olamaz. (!)
Ben bugün bir şey söylediğim zaman çatlak sesler çıktığında mutlu oluyorum. Demek ki doğru yoldayım. O seslerin her biri bana kendimdeki değişime devam etmemi işaret ediyor. Ne dediklerine hiç takılmadım, ne yaptıklarına da dönüp ikinci bir defa bakmadım. İçinde bulunduğum ruh halini kabullenip yeni bir yol haritası çizdim.
Hiçkimse empati yapmayı bilmiyor bunu gördüm.
Hiçkimse kendisine ufak gelen bir sorunun başkasına çok büyük gelebileceğini kabul edemiyor bunu gördüm.
Evet, güçsüzlüklerim fazla aksini asla iddia etmedim, önemli olan güçsüz olduğum noktaları biliyor ve ona göre hareket ediyor olmam. Hala güçsüzlüklerini yok sayıp yaşamaya çalışan bir sürü insan varken bence ben çok şanslıyım.
Siz ufacık bir şeyi değiştirmeye kalkıştığınızda bile karşınızda duranlar olacak, yok sayın.
Çatlak seslerin dediklerine ikinci bir defa kulak asmayın.
Sonuçta "kişi karşısındakini kendi gibi bilirmiş."
Olduğunuz yer her neresiyse bardağın her zaman dolu tarafına bakmaya çalışın. %1'lik bir doluluk bile katlanarak büyüyerek size hayalini bile kuramayacağınız kapılar açabilir(!)
Bu hayattaki en önemli şey bir noktadan sonra kendine "ben kimim, gerçekten istediğim yerde miyim, gerçekten istediğim insanlarla mı birlikteyim, ben nereye gidiyorum, nereye gitmek istiyorum" gibi soruları sormaya başlamak. Siz de başlayın. Hiçbir zaman hiçbir şey için geç kalmış saymayın kendinizi. Değiştirmek istediğiniz her neyse güç her zaman sizin içinizde.
Çok şükür.
Maşallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder