27 Ocak 2016 Çarşamba

Düşünceler ...

     Hep yeniden başlamak zorunda kalmak en kötüsü. Bu sefer güvenmem bu sefer akıllandım diyorsun ama sonuna geldiğinde bakmışsın ki yine aynı üzüntüler.
    Sen düşüncelerini değiştirsen bile karşına çıkanlar seni yine aynı olaylara itiyorsa ne yapmalı? Okuduğun kişisel gelişim kitapları, katıldığın toplantılar, fikir alışverişinde bulunduğun insanlar hepsi ama hepsi sizce de boşa gitmiyor mu o zaman? En başa dönüp yine kendimi anlatamamışım hissine kapılmıyor musunuz? Hayat tam bir karma ama bunu bu hale getiren de biziz. Düşüncelerimizin değiştiğini düşünsekte tekrar tekrar sınanıyorsak bir yerde hata kendimizdedir. Farkında olmadığımız bir noktada hala bir şeylerden kopamamışız demektir. 
     Hayat nasıl bir anda değiştirilir? Enter. Malesef, öyle bir şey yok... 
    Bugün edindiğiniz her bilgiyi gününüze katarak yarınınızı ince ince işleyerek değiştirebilirsiniz. 
    Birisi güvenimizi kırıyor ve biz geriye kalan insanlara asla güvenemiyoruz. Oysa ne kadar yanlış, her insan kendisinden sorumlu. Yeni gelene olumlu yaklaşabilsek muhtemelen o da hayatımıza olumlu şeyler getirecek ama yapamıyoruz. Geçmişi geçmişte bırakamıyoruz... Bize tüm pozitifliğiyle gelen bir insanı nasılsa sen de onlar gibisin diye itekleyerek onlar gibi kalıbının yansıması haline getiriyoruz, sonrası zaten yine aynı hüzünler... Hayır, bunu yaptıktan sonra oturup ona kızıyoruz orası da ayrı bir enteresan. Asla kendimizi suçlu göremiyoruz. Gördüğümüz an da yine suçu ona atmak için bir açık arıyoruz... Tek hatalı biziz. Biz ve hastalıklı düşüncelerimiz. Bunu artık kabul etmek zorundayız.
       Sürekli aynı şeylere üzülmekten içimde durduramadığım bir her şeyi kapatıp gitme isteği uyandı. Biliyorum ki ben kutuplara dahi gitsem kafamın içindekileri değiştirmedikçe hiçbirinden kurtulamam. Ama yine de durduramadığım bir kaçıp gitme isteği...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder